[KITAP] Peter Pan Ölmeli | Kitap Yorumu
Bu ay kitap okuma hızı konusunda oldukça iyi gidiyordum. Okuduğum kitapların neredeyse hepsi tuğla iken ve ben gayet iyi bir tempoyla okurken rahatsızlandım. Böylelikle en fazla iki günde bitireceğim kitap uzadı. Hazır şimdi kendimi biraz daha iyi hissediyorken yorumu girmek için işe koyuluyorum.
Öncelikle kitabın konusundan bahsedecek olursam kitap yine Dave Gurney serisinden. Oldukça zengin bir iş adamı annesinin cenazesinde suikaste kurban gidiyor. Bu suikastten boşanma eşiğinde olan karası suçlu bulunarak tutuklanıyor. Dedektif Hardwick kadının suçsuzluğuna inandığı için Gurney ile bu cinayeti çözmeye karar veriyor.
Evet konumuz bu. Kitap hakkında düşüncelerime gelecek olursam. Önceki kitaplarda zeki dedektifimize karşı bir şey hissetmemiş olsam da bu kitapta bir yerden sonra fazla egoist olduğunu düşündüm. Sürekli 'ben' diyordu. Ben yapmalıyım, ben çözmeliyim, hedef bile ben olmalıyım şeklindeydi. Bu beni rahatsız etti.
Olaylar son 60-70 sayfada çözüldü ve buraya kadar gerçekten yavaş ilerledi. Neden bilmiyorum önceki kitaplarda böyle hissetmemiştim ama bunda kesinlikle bir yavaşlık hissettim. Sürekli aynı şeyleri söylüyor gibi geldi.
Ama polisiye-gerilim tarzına hayran biri olarak Gurney serisi hala önereceklerim arasında. Bu kitaba öncekiler kadar bayılmadım ama nefrette etmedim. Mesela önceki kitaplarda suçluyu hep tahmin etmiştim ama bunda tahmin edemedim.
Belki rahatsız olduğum için tam içine girememiş olabilirim. Bu yüzden John Verdon'ın polisiye dendiğinde akla gelen isimlerden olduğunu unutmayıp bunu da okuyun derim.
4/5
⭐⭐⭐⭐
Öncelikle kitabın konusundan bahsedecek olursam kitap yine Dave Gurney serisinden. Oldukça zengin bir iş adamı annesinin cenazesinde suikaste kurban gidiyor. Bu suikastten boşanma eşiğinde olan karası suçlu bulunarak tutuklanıyor. Dedektif Hardwick kadının suçsuzluğuna inandığı için Gurney ile bu cinayeti çözmeye karar veriyor.
Evet konumuz bu. Kitap hakkında düşüncelerime gelecek olursam. Önceki kitaplarda zeki dedektifimize karşı bir şey hissetmemiş olsam da bu kitapta bir yerden sonra fazla egoist olduğunu düşündüm. Sürekli 'ben' diyordu. Ben yapmalıyım, ben çözmeliyim, hedef bile ben olmalıyım şeklindeydi. Bu beni rahatsız etti.
Olaylar son 60-70 sayfada çözüldü ve buraya kadar gerçekten yavaş ilerledi. Neden bilmiyorum önceki kitaplarda böyle hissetmemiştim ama bunda kesinlikle bir yavaşlık hissettim. Sürekli aynı şeyleri söylüyor gibi geldi.
Ama polisiye-gerilim tarzına hayran biri olarak Gurney serisi hala önereceklerim arasında. Bu kitaba öncekiler kadar bayılmadım ama nefrette etmedim. Mesela önceki kitaplarda suçluyu hep tahmin etmiştim ama bunda tahmin edemedim.
Belki rahatsız olduğum için tam içine girememiş olabilirim. Bu yüzden John Verdon'ın polisiye dendiğinde akla gelen isimlerden olduğunu unutmayıp bunu da okuyun derim.
4/5
⭐⭐⭐⭐
Yorumlar
Yorum Gönder