[KİTAP] Beyaz Geceler Kitap Yorumu

Bu yazımda Dostoyevski'nin Beyaz Geceler adlı eseri hakkında düşüncelerimi paylaşacağım. Henüz yeni bitirdim ve daha tazeyken hemen yazayım bir şeyler dedim. Kitabı kampüsteki kitap stantlarından 5 tl'ye almıştım. Fakat sınav haftaları, raporlar vs. derken bir süre okumayı ertelemiştim. 

Kitabı dün gece okumaya başladım ve sahura kadar ilk hikayesini bitirdim. Öyle sardı ki sahura kadar uyanık kalamayan ben ne olduğunu anlamadan saat gelmişti. Kitabın içinde iki hikaye var. İkisi için ayrı ayrı yorum yapmak gerekirse ilk hikayeyi daha çok beğendiğimi söylemeliyim.

İlk hikaye de başta biraz Kürk Mantolu Madonna tadı aldım. Hatta baş erkek kahraman bir ara Raif Efendi gibi geldi bana. Hele Nastenka yani kadın kahraman kitabın başında Maria Puder'in küçük haliydi sanırım. "... sakın bana aşık olmayın, sizinle dost olabiliriz ancak."

Hikaye oldukça şairane geldi bana. Adam her konuştuğunda şiir okuyor gibiydi. Zaten şiir gibi olduğu için akıp gitti resmen. Hikayenin sonuna doğru "ne oluyoruz? şaka mı?" diye şaşkınlık geçirmedim diyemem. Ama spoiler vermek istemiyorum. Okuyunuz efendim.

"Mutlu ama kimsesiz, mutluluğunu paylaşacak tek bir arkadaşı bile olmayan her adamın yaptığı gibi, ben de kendi kendime bir şarkı tutturmuş yürüyordum." 

İkinci hikayeye gelecek olursam. Onu bu sabah okudum ve şuan pek taze. Fakat şunu söylemeliyim ki ilki kadar beğenmedim sanırım. Başta "bunu sevemedim sanki" diyordum ki hikayenin sonlarına doğru fikrim değişti. Birden içine aldı sanki. Başları pek sarmasa da bir yerden sonra merak ederek okudum. Kesinlikle güzeldi! :) Zaten ne bekliyoruz Dostoyevski'den bahsediyoruz sonuçta. ;) 

Demem o ki kesinlikle okunması gereken kitaplardan. Çok kalın değil o yüzden tek solukta okuyabilirsiniz. Eğer hala okumadıysanız kitap alışverişinize ekleyin derim. Pişman olacağınızı pek sanmıyorum. 

4.5/5